Κοίτα δίπλα σου. Τι υπάρχει;
Ένας άγνωστος στο λεωφορείο, ένας δικός σου άνθρωπος στον καναπέ, ένα φυτό που έχεις ξεχάσει να ποτίσεις, ένα κατοικίδιο που σε περιμένει στην πόρτα. Ή κάτι ακόμη πιο απλό – ένα αντικείμενο που αγγίζεις κάθε μέρα, αλλά ποτέ δεν σταματάς να προσέξεις.
Ζούμε συχνά σε έναν ρυθμό που μας κάνει να κοιτάμε μπροστά, να κυνηγάμε το επόμενο, να οργανώνουμε, να βιαζόμαστε. Κι έτσι, ξεχνάμε να στρέψουμε το βλέμμα μας στο πλάι. Στο «τώρα» που είναι ήδη εδώ.
Τι θα άλλαζε αν του έδινες λίγη περισσότερη προσοχή;
Αν έκανες ένα βήμα πιο κοντά – όχι μόνο με το σώμα, αλλά με διάθεση να συνδεθείς;
Ίσως αυτό το πρόσωπο, αυτό το ζωντανό πλάσμα ή ακόμα κι αυτό το μικρό, άψυχο στοιχείο γύρω σου να χρειάζεται κάτι:
Έναν καλό λόγο. Λίγη ησυχία. Ένα λεπτό από τον χρόνο σου.
Και ίσως, χωρίς να το καταλάβεις, μπορείς να το προσφέρεις.
Γιατί να μπεις σε αυτή τη διαδικασία;
Γιατί καμιά φορά, αυτό που ψάχνουμε – είτε είναι σύνδεση, γαλήνη, ή απλώς μια μικρή αίσθηση νοήματος – δεν βρίσκεται μακριά.
Βρίσκεται δίπλα μας. Αρκεί να του δώσουμε λίγο χώρο.
- Πάρε ένα λεπτό.
- Κοίτα γύρω σου.
- Τι υπάρχει που δεν έχεις προσέξει τελευταία;
- Τι μπορεί να γίνει αφετηρία για μια μικρή αλλαγή;
- Ίσως δεν χρειάζεται να πας μακριά για να βρεις αυτό που έχεις ανάγκη.
- Ίσως είναι ήδη εδώ.